Oυγκάντα - Πως να κρυφτείς απ'τα παιδιά...έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα!

<< Προηγούμενη Σελίδα ..... Επόμενη Σελίδα >>

Την επόμενη μέρα το πρωί ήρθε ο οδηγός που θα μας συνόδευε τις επόμενες μέρες και ξεκινήσαμε πηγαίνοντας μας στο Nile horseback riding όπου είχαμε κανονίσει μια δίωρη βόλτα με τα άλογα με 55$.

Είχαμε συμφωνήσει να δώσουμε στον οδηγό 30.000 σελίνια έως εκεί και άλλα τόσα για την επιστροφή.
Η ιδιοκτήτρια με καταγωγή από την Αυστραλία ήταν πολύ ευγενική και εξαιρετική επαγγελματίας. Στην Ουγκάντα τα άλογα σπανίζουν και οι ντόπιοι κυρίως τα φοβούνται όπως μας είπε, προσωπικά λατρεύω τα άλογα και δεν χάνω ευκαιρία για βόλτα μαζί τους ειδικά σε ένα τέτοιο υπέροχο μέρος.

Περάσαμε μέσα από μικρά χωριά όπου τα μικρά παιδιά έτρεχαν να μας χαιρετήσουν. Εδώ περισσότερο από κάθε άλλη χώρα έβλεπα παντού μικρά παιδιά τουλάχιστον 4-5 σε κάθε σπίτι, στατιστικά στοιχεία αναφέρουν ότι στην χώρα αποτελούν πλειοψηφία τα παιδιά καθώς υπάρχει χαμηλό προσδόκιμο ζωής και πολλές ασθένειες με αποτέλεσμα να υπάρχουν πολλά ορφανά.

Τα σπίτια της περισσότερες φορές ήταν παράγκες φτιαγμένες με λάσπη και ξύλα, και η φτώχεια εμφανής, όμως πάντα μας χαιρετούσαν με χαμόγελο όλοι τους ιδιαίτερα όταν τους καλημερίζαμε στην δική τους γλώσσα: "Μουά σουζού τιά" αυτό έφτανε για να αλλάξει την διάθεση ακόμη και σε αυτούς που μας κοιτούσαν περίεργα.

Η διαδρομή που διασχίσαμε μας είχε εντυπωσιάσει, τα άλογα ήταν σωστά εκπαιδευμένα και ήρεμα χωρίς να τρομάζουν με την παρουσία των παιδιών που έμπαιναν στον δρόμο και ήταν ιδιαίτερα περιποιημένα.
Φτάσαμε σε όμορφο σημείο με θέα τον Νείλο όπου βγάλαμε φωτογραφίες και εκεί ο εκπαιδευτής που πήγαινε μπροστά δεν μπορούσε να κάνει καλά το άλογο του που επειδή βρισκόταν στην εφηβεία δεν άκουγε τις εντολές του. Τα άλογα για να είναι έτοιμα να εξυπηρετήσουν πελάτες χρειάζονται διαρκής εκπαίδευση και τουλάχιστον ένα χρόνο όπου θα κάνουν την διαδρομή με τον εκπαιδευτή. Έτσι μπορούμε να δικαιολογήσουμε την τιμή των 55$ για δύο ώρες που αποτελούν περίπου το μηνιαίο μισθό περίπου για ένα εργάτη.

Τελειώσαμε την βόλτα μας όντας ενθουσιασμένοι και ακόμη και η Σοφία που ήταν η πρώτη της φορά που ανέβαινε σε άλογο ένιωσε πολύ άνετα.

Στη συνέχεια μιλώντας με την ιδιοκτήτριά μας πρότεινε να πάρουμε από εκεί το καραβάκι το οποίο κάλεσε η ίδια για να περάσουμε στην απέναντι μεριά του ποταμού στο Nile River explorers όπου προσφέρει διάφορες δραστηριότητες και μια καφετέρια - μπαρ με υπέροχη θέα και καλές τιμές.

Για την βάρκα δώσαμε 30.000 σελίνια και καθίσαμε για να φάμε κάτι και να επικοινωνήσουμε με τους δικούς μας αφού το μαγαζί είχε Wi-Fi. Η θέα από εδώ ήταν μοναδική και νομίζω είχαμε βρει το κατάλληλο μέρος για να ηρεμήσουμε.

Για να απολαύσουμε το ποτάμι κλείσαμε και μια βαρκάδα για 1,5 ώρα με 15$ δολάρια το άτομο.
Με μια ξύλινη βάρκα που ονομάζουν 'Banana boat' και είδαμε πολλά πτηνά που μας εντυπωσίασαν, κορμοράνους,Kingfisher, και άλλα μικρά πολύχρωμα. Ακόμη είδαμε πολλές μαϊμούδες να ακροβάτουν από δέντρο σε δέντρο και ένα είδος σαύρας που εδώ ονομάζουν crocodilo.

Σε κάποιο σημείο είδαμε τουρίστες που έκαναν βουτιές στο νερό με την βοήθεια ενός σχοινιού, κάτι που ζήλεψα παρότι τα νερά δεν ήταν τόσο δελεαστικά για να κολυμπήσει κανείς.

Επειτα περάσαμε από μία μικρή σπηλιά που ήταν γεμάτη νυχτερίδες και σύμφωνα με τον οδηγό της βάρκας αποτελεί μέρος που οι ντόπιοι θεωρούν στοιχειωμένο από πνεύματα και πολλές φορές έρχονται και κάνουν θυσίες ζώων για καλή τύχη.

Η βαρκάδα μας έφτασε στο σημείο που υπάρχει ένα μεγάλο υδροηλεκτρικό φράγμα το οποίο εκμεταλεύεται την δύναμη των κυμάτων για την παραγωγή ενέργειας.

Στην επιστροφή μας ο ήλιος έδυε και οι εικόνες ήταν εντυπωσιακές, πραγματικά η βαρκάδα στο ποτάμι είναι κάτι που προτείνω ανεπιφύλακτα για δείτε την βιοποικιλομότητα και την ηρεμία που προσφέρει το ποτάμι. Βέβαια εδώ η περιοχή φημίζεται για rafting σε κάποια σημεία του ποταμού που γίνεται πολύ άγριο όμως οι τιμές είναι πολύ υψηλές.

Άλλη μια όμορφη δραστηριότητα που μπορεί να κάνετε είναι βόλτα με καγιάκ με κόστος 20$ η μία ώρα.

Έπειτα και αφού η ώρα είχε περάσει πήραμε τηλέφωνο τον οδηγό μας για να έρθει να μας παραλάβει, και εδώ ήταν που φάνηκε χρήσιμος ο τοπικός αριθμός που μου έδωσε ο Σίμος.

Πέρασαμε το υπόλοιπο της ημέρας βλέποντας τον ημιτελικό του Μουντιάλ...παρότι η Σοφία και ο Μπάμπης δεν είναι 'φαν' του ποδοσφαίρου για εμένα αυτό ήταν το ιδανικό! Εδώ να σας πω ότι πίναμε καθημερινά τα χάπια για την Ελονοσία έχοντας σταθερή ώρα το βράδυ,κάτι που σας συμβουλεύω για να είστε στο ξενοδοχείο και μην το ξεχνάτε.

<< Προηγούμενη Σελίδα ..... Επόμενη Σελίδα >>