Oυγκάντα - Πως να κρυφτείς απ'τα παιδιά...έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα!

<< Προηγούμενη Σελίδα ..... Επόμενη Σελίδα >>

Έπειτα από περίπου 4 ώρες από την στιγμή που άρχισε η προετοιμασία του γεύματος επιτέλους ήρθε η ώρα να φάμε! Και εμείς μαζί με τα παιδιά θέλαμε να δοκιμάσουμε διαφορετικές γεύσεις, όμως προσωπικά προτίμησα το ρύζι με το κρέας,το ψάρι με τα φυστίκια ήταν αταίριαστη γεύση για τα δικά μου δεδομένα και οι πράσινες μπανάνες ήταν πουρές που χρειαζόταν πολύ αλάτι για να είναι εύγευστος. Παντως όλα τα παιδιά έφαγαν με ευχαρίστηση το φαγητό τους και μάλιστα μας εντυπωσίασε το γεγονός ότι έτρωγαν μεγάλες μερίδες που δεν το περιμέναμε κάτι που σήμαινε ότι τους άρεσε!

Πήγαμε για μία τελευταία φορά στην αγορά του Bombo ώστε να βρούμε και άλλα στρώματα που είχαμε αφήσει σε εκκρεμότητα και καταφέραμε να βρούμε 10 ακόμα τα οποία βάλαμε στους θαλάμους που δεν είχαν.
Έπειτα από άλλη μια γεμάτη μέρα και αφού παρακολουθήσαμε και λίγη από την πρόβα χορού από τα μεγαλύτερα παιδιά που την Κυριακή θα συμμετείχαν σε διαγωνισμό φύγαμε, αποχαιρετόντας αυτή την φορά για τελευταία φορά τον Πάτερ Ιωάννη την Mama και όλους τους υπεύθυνους του ιδρύματος καθώς και όλα τα παιδιά.
Επιστρέψαμε για την τελευταία μας βράδια στο διαμέρισμα στην Καμπάλα καθώς αύριο θα κάναμε check out και θα πηγαίναμε να μείνουμε στον ξενώνα του ιδρύματος του Monde δίπλα από το νοσοκομείο των Γιατρών του Κόσμου.

Ξυπνήσαμε λοιπόν το πρωί και αφού αποχαιρετήσαμε την οικογένεια που μείναμε τόσες μέρες μαζί τους φύγαμε για το σούπερ μάρκετ στην Καμπάλα όπου θέλαμε να ψωνίσουμε κάποια πράγματα για τα βαπτιστήρια μας και τις οικογένειές τους καθώς και για τα παιδιά. Επειτα πήγαμε σε μια αγορά στο κέντρο για να αγοράσουμε αναμνηστικά σε πολύ καλές τιμές αφού ήταν φίλη του Σίμο και για παράδειγμα αγοράσαμε υπέροχες ξύλινες μάσκες με κόστος μολις 10.000 σελίνια η μία,κορνίζες στο σχήμα της Αφρικής με 20.000 σελίνια και πολλά άλλα. Θέλαμε να αγοράσουμε και καφέ καθώς η Ουγκάντα παράγει μερικές εξαιρετικές ποικιλίες που προέρχονται ειδικά από την περιοχή του βουνού Elgon που επισκεφθήκαμε τις επόμενες μέρες.Ετσι ο Σίμος μας πήγε στο εργοστάσιο Great Lakes Coffee το οποίο ανήκει στον πρέσβη της Ελλάδος που εκεί έχει και το γραφείο του. Αφού μιλήσαμε λίγο με τον πρέσβη πήγαμε στον χώρο οπου θα μπορούσαμε να αγοράσουμε μερικά πακέτα arabica εξαιρετικής ποιότητας και ο πατερ Αντώνιος μας έκανε δώρο και ένα πακέτο από τον καφέ που παράγει από τις φυτείες του ιδρύματος και έχει το όνομα του Monde, μια καινούργια προσπάθεια για να αποκτήσει το ίδρυμα οικονομική δυνατότητα να στηριχτεί αποκλειστικά στους δικούς του πόρους.

Φτάσαμε έπειτα από ώρα στο ίδρυμα και τακτοποιηθήκαμε στον ξενώνα που ήταν πολύ άνετος με τουαλέτα αλλά το μπάνιο είχε χαλάσει. Ο ξενώνας έχει κτιστεί με χρήματα Ελλήνων μέσα από την οργάνωση 'Φως Χριστού' και είναι διαθέσιμος για όποιον θέλει να μείνει όπως μας είπε ο πάτερ Αντώνιος και θέλει να βοηθήσει τα παιδιά ή απλά να δεί το έργο που γίνεται εκεί.

Επισκεφθήκαμε το νοσοκομείο που είχαν φτιάξει οι 'Γιατροί του Κόσμου'  που ήταν πολύ μικρό χωρίς κάποιον ασθενή και με την γιατρό να μην έχει κάτι να κάνει. Ευτυχώς τα παιδιά έχουν δωρεάν φάρμακα όμως δεν ισχύει το ίδιο για τις φτωχότερες οικογένειες. Όπως είναι φυσικό για να μπορούν να αγοράζουν τα φάρμακα και να τα διαθέτουν πρέπει να έχουν έσοδα οπότε δεν θα ήταν βιώσιμο. Το καλό ήταν ότι όσα παιδιά ήταν άρρωστα στο ίδρυμα όλα έπαιρναν την φαρμακευτική τους αγωγή.

Φύγαμε ξανά εγώ και ο Σίμος για την αγορά για να πάρουμε και τα υπόλοιπα στρώματα για τον θάλαμο των κοριτσιών που τα περίμεναν πώς και πώς, και μόλις γυρίσαμε ήρθαν όλα τα παιδιά μαζί να βοηθήσουν,όλα τα κρεβάτια είχαν πλέον στρώματα και αυτό με γέμισε χαρά μαζί και τον Σίμο που δεν σταματούσε να μας ευχαριστεί γιατί όπως είπε πλέον θα μπορούν περισσότερα παιδιά να κοιμούνται εδώ και να μην ξαπλώνουν δύο - δύο σε κάθε κρεβάτι.

Περάσαμε το απόγευμα παρέα με τα παιδιά που μένουν στο ίδρυμα όπου μας εξέπληξε ο 11 χρόνος Giovanni με τις ερωτήσεις του και το ανήσυχο πνεύμα του. Ηθελε να του μάθουμε την γλώσσα μας οπότε για πολύ ώρα κάναμε τους δασκάλους σε ένα πανέξυπνο παιδί.

Το βράδυ είχαμε ένα υπέροχο ύπνο στην απόλυτη ησυχία άλλωστε η νύχτα πέφτει νωρίς και δεν είχαμε κάτι να κάνουμε.

<< Προηγούμενη Σελίδα ..... Επόμενη Σελίδα >>